Geçtiğimiz günler hızlı ve yoğun geçtiğinden fazla ilgilenemedim blog ile.Sıkmadan ama not düşmek adına dünlüümüze hemen bir iki şey yazayım.
Geçen hafta eşimin zorunlu olarak izin kullanması gerekti ve tabi fırsat bu fırsat diyip bende izin aldım. Malum biz çok görüşebilen bir çift değiliz. Nerdeyse hiç bir şey yamadan geçirdiğim 1-2 gün oldu benim adıma. Çok alışık olmadığımdan sıkıldım dolayısıyla. Neyseki bir silkelenip kendime geldim ve eve iş götürmüş olmanın gururlu mutsuzluğunu yaşadık ailecek.
Hafta içi öğleye kadar uyuyup, evde çalışarak geçirdiğimiz 1-2 günden sonra hafta sonu yapılacak etkinlikler için hayatımız hızladı birden biri.
Ekinliklerden ilki Eşimin çalıştığı şirketin yılbaşı yemeği idi. Ancak ertesi gün gelecek ve artık gelenekselleşecek olan Kuzen kızlar buluşması için gündüzden hazırlık yapmak gerekiyordu. Peki ben ne yaptım Cumartesi günü kalktım işe gittim :) sadece 1 saat için. Gerçi dıları çıkmak zorundaydım eşimi yaşam koçuna bırakıp işyerine geçtim. Neyse kısacası koştura koştura evde börekler yapıldı fırına verildi ve gece için hazırlanıldı. Uzun ama eğlenceli bir geceden sonra ertesi gün sabah gelecek misafirler için kahvaltı hazırlığı yapıldı.
Sofra ilk defa hazırlık yapan kişi için yani benim için iyinin üstünde idi. Birdahaki sefere daha iyi bir ağırlama yapabilirim ama.
Çook ama çok eğleneceli bol muhabbet az dedikodu ve çok gülmeli saatlerden sonra canım kocamla televizyonun karşısında miskinlik saatleri başladı ve tabiii muhteşem Pazartesi telaşı/sendromu :)
Keşke kahvaltı sofrasının fotoğrafını çekseydim. Acemilik işte unutmuşum.
Devamı gelecek....
Kendime Not: Çok sık rüya görmek iyi değilmiş. Derin uyu biraz....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder