Benzer bir ilişkiyi benzer bir toplulukla yani arkadaşlarımlada yaşıyorum. Çevremdeki insanlar beni "fazla kalabalıksın" diyerek bunun sanki sıkıntı doğruran, kendiyle başbaşa kalamayan biriymişim hissini çoğu kez verdiler. Dün bir kez daha anladım ki ben kalabalığı, kalabalık ailemi ve çok kalablık arakadaşlarımı seviyorum. Belki çok sık görüşemiyorum eskisi gibi ama aradan aylar, yıllar geçsede biliyorum ki beni gördüğünde, sesimi duyduğunda sevinecek yardıma ihtiyacım olduğunda koşup gelecek bir dolu arakadaşım var.
Bu hissi en son nikah günümde yaşamıştım. Beni tebrik etmeye ve nikah törenimi izlemeye o kadar çok arkadaşım ve akrabalarım gelmişti ki, tebrik kuyruğu bitene kadar 3 nikah daha kıyıldı salonda :)
ve dün sabah mesaiye bir saat erken gelmenin verdiği gururla! içerye girdiğimde çalışma masamda bir paketle karşılaştım. Paketin içinde aşağıda resmi olan ahşaptan yapılmış yaklaşık 20-25 cm boyutlarında sevimli şirin bir kasaba vardı. Eski balerin oyuncaklarına benzeyen kurma düğümesini çevirdiğinizde evlerden biri dönüyor ve ve evlerin ışıkları yanabiliyor.
Sevgili arkadaşım Taylan yaklaşık 5 ay önce gittiğin Alamanyalardan beni unutmayarak getirdiğin bu kocaman hediye için çooookkk teşekkür ediyorum. Her ne kadar sen bu blog u bilmesende ben tüm arkadaşlarımı ve seni çok seviyorum.
Bak yazarkene bile çok duygulandım :)
Kendime not: Arkadaşları eve çağır harika bir sofra kur pasta yap sev onları :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder